Historia szkoły
Paweł BoczekHistoria szkoły
Aby przedstawić dzieje szkoły, należy cofnąć się do wieku XVI. Wtedy to, bowiem, w 1555 r. rada miejska Chojnic przekształciła już istniejącą szkołę parafialną w protestancką, konfiskując jednocześnie budynek szkolny.
Dzięki staraniom ks. Doręgowskiego w 1618 r. budynek zwrócono katolikom i tym samym szkoła parafialna mogła kontynuować swoją działalność. Od tego czasu w mieście działały dwie szkoły elementarne: katolicka – parafialna i miejska – protestancka.
Sprowadzenie przez ks. Doręgowskiego do Chojnic jezuitów miało wspomóc go w pracy duszpasterskiej oraz szerzyć ducha kontrreformacji. Początkowo byli to dwaj zakonnicy: Szymon Schretera i Krzysztof Krausa. Jeden z nich głosił kazania w języku polskim, drugi w niemieckim.
Jezuici po wybudowaniu domu zakonnego, zwanego rezydencją, założyli w nim w 1622 r. szkołę, która wraz ze szkołą parafialną stanowiła przeciwwagę dla szkoły miejskiej.
W 1630 r. arcybiskup Jan Wężyk wyniósł szkołę do godności kolegium, na czele którego stał rektor. Edukacja trwała trzy lata. W pierwszym roku realizowano program gramatica, w drugiej syntaxis, a w trzeciej humanitas z poeticą i rhetoricą. Chojnicka uczelnia świadczyła wysoki poziom nauczania, właściwie wypełniała misję polonizacji silnie zniemczonych Chojnic, a bezpłatne nauczanie zewsząd przyciągało młodzież.
W XVIII wieku w czasach konfederacji barskiej i I rozbioru Polski chojnickie kolegium zaczęło podupadać, a dla szkolnictwa polskiego nastały trudne czasy. W 1812 r. w szkole zakwaterowane zostały wojska napoleońskie, w rok później rosyjskie, co skomplikowało i obniżyło proces kształcenia i wychowania.
Przekształcenie szkoły w Katolickie Gimnazjum miało miejsce w 1815 r., a trzy lata później odbył się tu pierwszy egzamin dojrzałości, do którego przystąpiło dwóch absolwentów. W 1827 r. szkoła otrzymała statut Królewskiego Katolickiego Gimnazjum i przez 10 lat była jedyną szkołą średnią na Pomorzu Gdańskim. Od czasu powstania gimnazjum najbiedniejszych uczniów wspomagało społeczeństwo chojnickie, a od 1841 r. dodatkowo fundusz stypendialny założony przez biskupa Sedlaga.
Językiem wykładowym był język niemiecki, dopiero w 1848 r. udało się wprowadzić język polski do wszystkich klas w wymiarze 2 godzin tygodniowo i rok później, dzięki szczodrości społeczeństwa chojnickiego, otworzyć polską bibliotekę. Osiągnięcia Wiosny Ludów spowodowały, że język polski zaczynał odzyskiwać należną mu rangę, rozczytywano się w Kochanowskim, Niemcewiczu, Słowackim, zapoznawano młodzież z historią Polski.
Z początkiem XX wieku język polski stał się przedmiotem fakultatywnym, by jednak wkrótce całkowicie zniknąć z gimnazjum aż do roku 1920, kiedy to 15 kwietnia Ferdynand Bieszk przejął szkołę z rąk niemieckiego dyrektora dra Paula Corrensa. Wkrótce pracę podjęli tu polscy nauczyciele: Leon Wagner, ks. dr Paweł Kirstein, Stefan Bieszk, Helena i Bogumił Hoffmannowie. W 1931 r. w szkole zatrudnionych było już 13 polskich nauczycieli stałych i 3 dochodzących.
Od 1 września 1939 r. polityka germanizacyjna na Pomorzu przerwała na pięć i pół roku działalność dydaktyczno – wychowawczą chojnickiej szkoły, której budynek zamieniono na szpital. Wielu nauczycieli bestialsko zamordowano, a ci, którzy pozostali przy życiu, organizowali tajne nauczanie.
17 kwietnia 1945 r. szkoła wznawia działalność dzięki pracom przygotowawczym prowadzonym przez Mieczysława Szczepańskiego. Na stanowisko dyrektora placówki powołano Henryka Gajewskiego, który funkcję tę sprawował od 26 kwietnia.
Podczas rekrutacji honorowano świadectwa tajnego nauczania, a kandydatów przydzielano do poszczególnych poziomów w zależności od stopnia posiadanej wiedzy.
Po przeprowadzonej reorganizacji systemu szkolnictwa obowiązywał podział na siedmioklasową szkołę podstawową, trzyletnie gimnazjum oraz dwuletnie liceum.
W 1947 r. gimnazjum i liceum połączono w czteroletnie liceum, lecz nie na długo, gdyż rok później wprowadzono jedenastoletnią szkołę ogólnokształcącą, która obejmowała nauczanie na poziomie podstawowym oraz licealnym.
W roku szkolnym 1951/52 nastąpiła kolejna zmiana w strukturze organizacyjnej szkoły polegająca na odłączeniu poziomu podstawowego, w efekcie czego powstaje czteroletnie liceum obejmujące klasy VIII – XI. Nowa struktura doprowadziła do rozwiązania problemu negatywnego oddziaływania uczniów starszych na młodszych, a w pozyskanych w ten sposób pomieszczeniach utworzono internat dla dziewcząt.
Rok 1953 przynosi zmianę dyrektora, którym zostaje Wojciech Buchholz, a w 1966 r. ma miejsce uroczystość związana z nadaniem szkole imienia Filomatów Chojnickich.
Dokonana w 1967 r. reorganizacja szkolnictwa doprowadza do tego, iż szkoła podstawowa obejmuje klasy I – VIII, natomiast liceum I – IV.
Od 1973 r. przez dwa lata funkcję dyrektora pełni Mieczysław Karnowski, a od 1975 r. Henryk Kostuch.
1 września 1976 r. Liceum Ogólnokształcące wraz z Liceum Ekonomicznym, Liceum Zawodowym i Zasadniczą Szkołą Zawodową weszły w skład Zespołu Szkół w Chojnicach, a jego dyrektorem został Włodzimierz Kruszyński.
W czasie stanu wojennego życie szkolne regulowało „Zarządzenie Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego w sprawie pracy szkoły w warunkach stanu wojennego”.
W 1982 roku stanowisko dyrektora szkoły powierzono Stefanowi Polasikowi, a po roku funkcję tę przejął Henryk Kostuch, po nim zaś w 1985 roku Józef Pokrzywnicki.
W końcu lat osiemdziesiątych Polska po raz kolejny przekształca swoje szkolnictwo, odrzucając ustrój i ideologię komunistyczną. Szkoła stała się samodzielną, demokratyczną instytucją, która dała możliwości kształcenia dojrzałego człowieka przy respektowaniu chrześcijańskiego systemu wartości.
W 1997 r. dyrektorem Zespołu Szkół został Paweł Boczek.
We wrześniu 2002 roku w wyniku reformy oświaty utworzono 3-letnie Liceum Ogólnokształcące i Profilowane tworzące Zespół Szkół Licealnych.
W tym samym roku Liceum Profilowanemu nadano imię Stefana Bieszka i sztandar.
W kwietniu 2005 roku Uchwałą Rady Powiatu w miejsce Liceum Profilowanego powstały Technikum Ekonomiczne, Technikum Informatyczne i Technikum Handlowe oraz zastąpiono nazwę Zespół Szkół Licealnych nazwą Zespół Szkół.
W 2008 roku Technikum przyjęło imię Stefana Bieszka.
Od 2015 roku dyrektorem Zespołu Szkół jest Małgorzata Gierszewska.